“อ่อยขนาดนี้
...คืนนี้ถ้าไม่ได้นอนอย่ามาโทษผมนะ”
วีพูดก่อนจะกดจูบลงบนริมฝีปากบางอีกครั้ง
ลิ้นของทั้งสองตวัดเกี่ยวกันจนแยกไม่ออกว่าลิ้นใครเป็นลิ้นใคร
มือซุกซนของร่างสูงเริ่มอยู่ไม่สุข เขาสัมผัสไปทั่วผิวกายขาวเนียนก่อนจะมาหยุดที่เรียวขาสวย
“อื้ออออ”
ร่างบางร้องเสียงหวานเมื่ออีกฝ่ายกดเม้มและสูดดมไปทั่วซอกคอขาวราวกับว่ามันเป็นของหวานที่เขาโปรดปราน
ร่างบางขยำเสื้อเชิ้ตของอีกฝ่ายเพื่อระบายความรู้สึกดี
ร่างสูงถอดเสื้อผ้าของเขาแล้วโยนทิ้งลงพื้น
ก่อนจะถอดให้ร่างบางที่กำลังยิ้มยั่วยวนเขาอยู่ เหลือไว้เพียงชุดชั้นในของเจโฮป
“อืออ”
เสียงครางในลำคอดังออกมาเป็นระยะ
วีก้มลงดูดดุนยอดอกสีสวยของร่างบาง
มือที่ยังว่างก็เกี่ยวกางเกงในตัวเล็กของร่างบางลงเผยแก่นกายสีชมพูสวยของเขา
“พร้อมรึยัง?”
ร่างสูงถามอีกฝ่ายที่เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสวาบหวาม
คนตัวเล็กพยักหน้าหงึกหงักก่อนจะตอบเสียงแหบพร่า
“พร้อมตั้งนานแล้ว.. อ๊ะ.. อ๊า.. ”
ร่างหน้าสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไปในช่องทางเล็กหลังจากที่บีบเจลหล่อลื่นสีใสลงในมือ
นิ้วเรียวสวยคาอยู่อย่างนั้นสักพักก่อนจะเริ่มขยับเข้าออก
เสียงครางหวานหูดังออกมาเป็นระยะสร้างความพอใจให้คนตัวสูงไม่น้อย
เข้าถอนนิ้วออกแล้วมองร่างบางอย่างพอใจ
“อ๊ะ..ใส่..ใส่เข้ามาเถอะ..อื้ออ
อ๊า..”
ร่างบางร้องเสียงหวานเมื่อคนตัวสูงพยายามสอดใส่แก่นกายใหญ่โตเข้าไปในช่องทางคับแคบ
แต่แล้วก็ต้องเจอปัญหาเมื่อมัน... เข้าไปไม่ได้
“อ๊ะ..โอ๊ยย”
วีพยายามดันแก่นกายของเขาจนสุด
ร่างบางสะดุ้งเฮือกก่อนจะร้องด้วยความเจ็บ เลือดสีเข้มไหลลงมาจากบาดแผลฉีกขาด
“พี่ยังเจ็บอยู่รึเปล่า?”
ร่างสูงถามเสียงแหบพร่าหลังจากรอเวลาให้ร่างบางชินกับสิ่งแปลกปลอมสักพัก
คนตัวเล็กพยักหน้าเบาๆ
วีหยักยิ้มก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเป็นจังหวะเนิบนาบ
คนตัวเล็กนิ่วหน้าด้วยความเจ็บอยู่สักพักก็เริ่มส่งเสียงร้องครางหวาน
“อ๊ะ..อื้อ.. แรงอีก.. อ๊า”
ร่างสูงหยักยิ้มก่อนจะจัดให้ตามที่คนตัวเล็กกว่าขอ
ความเร็วของสะโพกค่อยๆทวีคูณมากขึ้นจนกลายเป็นจังหวะที่เร่าร้อน ร่างบางที่เริ่มคุ้นชินกับสัมผัสส่งเสียงกระเส่าปลุกอารมณ์ของคนตัวสูงไม่หยุด
“อ๊ะ..อ๊า..”
น้ำสีขาวขุ่นถูกปล่อยจากแก่นกายใหญ่จนเลอะไปทั่วช่องทางตอดรัด
วีอยากจะต่ออีกสักครั้งทว่าเขาคิดว่าร่างบางอาจจะไม่ไหว.. แต่เขาคิดผิด
“ตะ..ต่อสิ”
คนตัวเล็กขึ้นคร่อมคนตัวสูงก่อนจะโน้มกายลงมาจูบแผ่วเบาอย่างออดอ้อน
วีมองภาพนั้นก่อนจะหยักยิ้มอีกครั้ง
“ถ้าพี่อยาก..ก็ทำเองสิ”
“ยังไง?”
“ก็แบบเมื่อกี๊นั่นแหละ
...แต่ขยับเองไง”
“บะ..บ้า”
คนตัวสูงไม่รีรอ
รีบเอาแก่นกายใหญ่โตสอดใส่เข้าไปในช่องทางที่ถูกหล่อลื่นด้วยน้ำรักของเขาเอง ร่างบางได้แต่ใบหน้าแดงก่ำ
ก่อนจะค่อยขยับสะโพกกลมมนอย่างเขินอาย
“อ๊ะ..อื้ออ..อ๊า”
เสียงครางดังระงม
คนตัวเล็กที่พยายามจะขยับเองอย่างน่ารักทำให้วีอดที่จะรู้สึกพอใจไม่ได้
เขาพลิกตัวอีกฝ่ายให้อยู่ด้านล่างก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเสียเอง
“อ๊า..อ๊า..อื้อ...”
คนตัวเล็กร้องครางเสียงกระเส่าในขณะที่คนตัวสูงได้แต่ซี้ดปากด้วยความเสียวซ่านจากช่องทางคับแคบ
ไม่นานนัก ยกที่สองก็จบลงโดยที่ร่างบางเป็นฝ่ายถึงสวรรค์ก่อน
“..พี่..”
วีเรียกร่างบางที่นิ่งเงียบไป
เปลือกตาสีอ่อนถูกปิดลง ลมหายใจค่อยๆผ่อนเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
“พี่เจโฮป ?”
“zzzZZZ”
ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ
คนตัวสูงได้แต่หัวเราะเบาๆกับเรื่องตลกที่เกิดขึ้น
...ค้าง...
บอกได้เลยว่าวีรู้สึกค้าง...
แต่ครั้นจะให้ลักหลับนั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาอยากจะทำ
ร่างสูงจัดแจงในคนตัวเล็กนอนให้เป็นระเบียบก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเอง
“ไม่ได้พึ่งมือตัวเองมานานแค่ไหนแล้ววะเนี่ย”
ร่างสูงบ่นขำๆกับตัวเอง
สายตาคมเรียวจ้องมองไปที่คนสวยที่นอนหลับไม่รู้เรื่องรู้ราวบนเตียงนอนนั่น
“...ชักจะทำให้ผมหลงพี่มากเกินไปละนะ...”
